Health Talk, babytjes een Braai en lekker sportief

Maandag 9 april

Vandaag stond op het programma een bicycle door Livingstone. 8.00 uur stonden we al klaar. Buiten het vrijwilligershuis stonden alle mountainbikes al klaar. Zambiaanse jongetjes die de fietsen hadden gebracht zaten op het stoepje. Drie mannen van het fietsverhuur bedrijfje gingen met ons mee. Van te voren had ik mij goed ingesmeerd met zonnebrand, aangezien je tijdens het fietsen nauwelijks merkt dat het zonnetje zo brand.
De man gaf een aantal verschillende opties met fietsroutes. Eén daarvan was om richting de Falls te fietsen om daar in de buurt olifanten te gaan spotten (dit was de zelfde plek waar we eerder de olifanten hadden gespot toen we onderweg waren naar de high tea). Er was in het begin van de ochtend een heerlijk temperatuurtje.
Het fietsen was werkelijk heerlijk. Wel moest je continue goed opletten omdat de wegen hier erg hobbelig en zanderig zijn en er liggen een hoop losse steentjes. Al vrij in het begin moesten we een brug over, over een treinspoor. Dit stuk hebben we gelopen omdat het te gevaarlijk was om te fietsen. Bijna elke plank zat los en om de zoveel meter zat er gewoon een gat in de brug. Het was trouwens best grappig toen we er overheen liepen, net als of je met z'n alle één of ander Afrikaans muziek instrument aan het bespelen was door het geluid van die loszittende planken:P
De rit wisselde zich af met hobbelige wegen tot redelijke geasfalteerd wegen (maar ook hierin konden gaten of ineens een gigantische heuvel zitten, erg opletten dus). Af en toe stopte we even en vertelde de man van het fietsbedrijf het één en ander. Dat stoppen was trouwens een prima momentje om even lekker bij te komen, het was af en toe namelijk erg zwaar.
Onderweg kwamen we regelmatig langs village's. Het leek wel alsof die kinderen het roken dat we er aankomen, Van tientallen meters afstand hoorde we M'zungu M'zungu!! Geweldig. Ze rende achter ons aan. Overal waar je keek zag je kinderen vandaan komen. Ze wilde allemaal een high five (valt niet mee met één hand fietsen als je zulke wegen heb, maar gelukkig is het goed gegaan;))
Even moment zijn we gestopt bij een schooltje. En ja hoor je raad het al de kinderen kwamen enthousiast naar buiten en wilde allemaal op de foto. Ze vinden het geweldig als je de foto die gemaakt is, aan ze laat zien. Ze liggen dan helemaal in een deuk van zichzelf. Nou ik denk dat ik wel 50 foto's heb gemaakt. Erg leuk natuurlijk, maar vooral leuk om die kinderen zo'n plezier te doen, met eigenlijk zo iets simpels als een foto van hun te maken:D
De man vertelde dat het schooltje is gesponsord met het geld die verdient wordt aan de fietstourtjes, toch fijn om te weten dat het geld wat we betaald hebben aan de fietstour, besteedt wordt aan een doel als dit:)
Na ongeveer 20 minuutjes zijn we weer verder gegaan. Zeker nog een kilometer lang kwamen de kinderen nog achter ons aan rennen. Zo speciaal zijn wij voor hun dus schijnbaar?
Aangekomen bij het gebied van de olifanten zag we overal olifanten stront liggen en zagen we voetsporen. Helaas na een half uur in het gebied te hebben gefietst hebben we geen olifant kunnen spotten. Wel had ik inmiddels flinke blaren aan mijn handen van het vangen van de klappen van de hobbelige wegen.
Rond een uurtje of 12 kwamen we weer aan bij het volunteer huis. Tot mijn verbazing zag ik al de kinderen die de fietsen 's ochtends hadden gebracht nog steeds op de zelfde plek zitten, bleek dus dat ze al die tijd hebben gewacht op ons:s.
Na de lunch zijn we lekker bij het zwembad bij gaan komen van de toch wel erg zware ochtend. Maar zeker een leuke ochtend! Na vandaag zijn onze 4 vrije (erg leuke) dagen weer voorbij. Morgen gaan we weer aan de bak. Nu lekker slapen bye!

Dinsdag 10 april

Vandaag stond op het ochtend programma Home based care en 's middags zouden we ons gaan voorbereiden voor de health talk voor a.s donderdag.
Samen met Tobias, Cynthia en projectleider Yuji gingen we op pad. Na eerst de andere volunteers af te hebben gezet bij hun locatie, kwamen we aan bij Ngwenya village. We hebben, in vergelijking met de vorige home based care, alles tussen de bestemmingen gereden met het busje. Alhoewel het denk ik beter was om te lopen, aangezien die wegen daar echt niets waard zijn. Af en toe dacht ik even dat de bus zou gaan om kieperen. Soms kwam de bus het heuveltje niet op, om toch het heuveltje op te komen ging de chauffeur eerst in zijn achteruit om vervolgens met hoge snelheid toch het heuveltje op te komen. Aan ons dan de taak om ons goed vast te grijpen om niet heel de bus door geslingerd te worden. Maar goed dat onze Bobbus niet zulke wegen hoef te berijden want dan zal het een smerige bedoeling worden denk ik.;-)
Vandaag hadden we 7 patiënten gezien. De taken van administratie en het doen van de vitals wisselde we steeds af. Wat ik vandaag onder andere gezien heb was een jongetje met spina bifida (open ruggetje) met een aantal wonden, deze hebben we dan ook op een geïmproviseerde manier verbonden. Verder wat ik vandaag ben tegen gekomen is een man van 80! en dat is een behoorlijke leeftijd. Zeker als je weet dat de gemiddelde leeftijd van een Zambiaan maar 46 is. Voor de rest ben ik weer een aantal hoofdpijntjes tegen gekomen en een vrouw die pijn had bij het plassen en de pijn straalde uit naar haar rug. Klinkt als een bladder infection. We adviseerde haar dan ook naar de Clinic te gaan. Maar goed dat we de klachten herkende en haar naar de Clinic verwezen, anders weet ik niet hoe het was afgelopen. Nog steeds vind ik dat trouwens een bizarre gedachte. Ze gaan er vanuit dat wij alles weten en halve dokters zijn. En dat terwijl er een aantal medical volunteers zijn die dus geen medische achtergrond hebben, hopelijk maar dat ze dan de klachten herkennen.
Om 11.00 uur was het ochtend programma voorbij en gingen we weer de andere medical voluteers ophalen van hun locatie. Onderweg hiernaar toe lag ik half te slapen in dat busje.. zelfs toen die over, de wat ik eerder beschreef, hobbelige weg ging. Zo moe dat ik was.. of het door de malariapillen komt of gewoon door alle indrukken geen idee. Ik heb dan ook tussen de middag na de lunch even op bed gelegen. Het was op dat moment aan het stormen buiten dus dat kwam een soort van goed uit. Om 14.00 uur ging ik met Tobias en Cinthia de health talk voorbereiden die donderdag gaat plaatsvinden. Alle drie kregen we een onderwerp en dat moesten we dus gaan voorbereiden. Mijn onderwerp was HIV. Ik kreeg er een informatie boekje bij en daar uit heb ik mijn informatie gehaald en opgeschreven op een aantal blaadjes. Ik geloof dat ik mij nu al zorgen maak over donderdag!! Presenteren vind ik dood eng namelijk.. en dat in het ENGELS.. pff geen goede combinatie.. Dat wordt wat.. Tobias zei dat ik me vooral geen zorgen hoefde te maken want Brave gaat alles voor ons vertalen en vaak maak hij er dan ook zijn eigen verhaal van. Nou ik ben benieuwd ik probeer me maar niet druk te maken, probeer.. :P
Na een uurtje waren we al klaar en mochten we bij het zwembad gaan liggen. Gelukkig was het weer weer helemaal zonnig dus ben ik met een boek, ja een engels boek, bij het zwembad gaan zitten. Ik merk al dat mijn engels steeds beter gaat. Gelukkig. Na het avondeten zijn we met alle volunteers een film gaan kijken Hitch. Volgens mij heb ik het laatste stukje gemist haha zo moe was ik. Nu lig ik lekker in bed en het is 23.06 mooie tijd om te gaan slapen. Morgen wekkertje weer 6.50 uur en begint er weer nieuwe dag! `

Woendag 11 april

Vandaag ging ik samen met Inge naar de Linda clinic. Aangekomen moesten we even wachten op iemand die ons kon uitleggen wat er gebeuren moest. Na ongeveer 20 minuten kwam er dan eindelijk iemand. We hadden de taken weer verdeeld en wisselde het steeds af. Gelukkig waren er niet zo veel patiënten als de vorige keer in de andere clinic. Na ongeveer een kwartier werd Inge gevraagd naar buiten te gaan om daar te gaan helpen, geen idee toen wat er gebeuren moest. Ik ging rustig verder met de vitals. Een taak die eigenlijk snel gaat vervelen. Na een half uur kwam Inge weer naar binnen en ze vroeg of ik babytjes wilde gaan wegen omdat ik dit nog niet eerder had gedaan. Super fijn en aardig dat Inge een leuke taak wilde inruilen voor een stuk minder leuke taak. Aangekomen buiten stond er een rij van ongeveer 40 moeders met op hun rug hun babytje in een doek gebonden. Een erg leuk gezicht. Samen met een mannelijke nurse van de clinic hebben we de babytjes gewogen. Het was echt super leuk om te doen. Af en toe heb ik snel een foto gemaakt, uiteraard wel eerst toestemming gevraagd aan de moeder. De baby's varieerde van ongeveer een maand tot een jaar. Af en toe kwam er dus echt een heel kleintje voorbij. Ik vond het in het begin wel eng, bang was ik dat ik een babytje zou laten vallen. Het verbaasde me trouwens hoe de moeders hun kindje pakken, namelijk; aan het armpje tillen ze de baby van de rug af. Je zou denken dat armpjes regelmatig uit de kom schieten.
Ik heb totaal ongeveer 2 uur babytjes gewogen en ik moet zeggen het ging me niet echt vervelen. Echt heel leuk om te doen. Nadat ik klaar was en heel de rij met babytjes had weggewerkt ben ik weer naar binnen gegaan om Inge te helpen met de laatste vitals. Om 11.00 waren we klaar en zijn we naar buiten gegaan om daar te wachten op het busje. Alleen dit duurde allemaal wat langer. In tussen tijd kwamen er allemaal kindjes naar ons toe en wilde spelen. Twee meisjes wilde graag mijn haar invlechten, aangezien mijn soort haar voor hun heel bijzonder is.
Eenmaal weer terug in het volunteerhuis ben ik na de lunch lekker 2 uurtjes bij het zwembad gaan liggen. Om 14.00 uur werden we weer opgepikt om naar ons volgende project te gaan. After school. Dit houdt in dat we met een groepje volunteers met een bak gevuld met voetballen, frisbees, springtouwen en een hoop ander speelgoed de kinderen gaan vermaken. We gingen naar een schoolpleintje dichtbij een schooltje om daar met de buiten spelende kinderen te gaan spelen. Bij aankomst waren er een stuk of 15/20 kinderen. Erg leuk. We hebben in het begin de hele tijd gefrisbeed. Het werd steeds drukker en drukker. Uiteindelijk waren er denk ik zo'n 40 a 50 kinderen en 4 volunteers. Dat zeg wel iets over hoe vermoeiend deze middag was, aangezien elk kind aandacht wil hebben en deze ook echt opeist!. De hele tijd kwamen de kinderen kroelen, aan je hangen, aan je haar friemelen, spelletjes doen, allemaal op de foto, allemaal de foto zien, je zonnebril hebben, zonnebril afpakken en vervolgens er weer een foto van maken. Conclusie een echt SLOPENDE middag. Ondanks dat het zo vermoeiend was, was het wel een erg gezellige dag. Sommige kinderen zijn echt heel lief en komen je echt kroelen, ze vinden het heerlijk om aandacht te krijgen van een M'zungu. Ik was ook erg blij dat het eenmaal 16.00 uur was. Het busje kwam ons weer ophalen om weer terug te gaan naar het volunteerhuis. Na de kinderen gedag te hebben gezegd en uit te hebben gezwaaid, gingen alle kinderen roepen Mzungbussie Mzungbussie en dat wel 100 keer. Ze liepen ons nog een metertje of 50 achterna. Echt een heel leuk gezicht.
Aangekomen bij het volunteerhuis ben ik lekker uitgebreid gaan douche. Ik voelde mij namelijk erg vies. Al die kinderen hangen aan je en zitten aan je haar. En ik kan je zeggen de kinderen zijn hier niet bepaald schoon en ruiken ook niet echt lekker fris.
De rest van de avond lekker rustig aan gedaan. Nu lekker slapen. Morgen de Healt Talk in het engels! HELP!


donderdag 12 april

Vandaag stond op het programma de health talk en in de afternoon building.
Samen met Tobias, Cynthia, Brave(projectleider) en de blaadjes met mijn voorbereidde speech over HIV ging ik naar de Maramba Clinic. Aangekomen moesten we, als gebruikelijk eigenlijk, wachten. Gelukkig vond het project buiten naast het ziekenhuis plaats, in het zonnetje. Er stonden al zo'n 20/25 moeders met hun babytjes te wachten.
Na ongeveer 20 minuten mochten we van Brave gaan beginnen. De bedoeling was dat wij in het Engels ons verhaal zouden doen en Brave zou het voor ons vertalen in het Ninaja (één van de Zambiaanse talen). De meeste vrouwen konden wel redelijk Engels verstaan en spreken. In de bus richting de clinic heb ik nog even mijn stuk doorgelezen. Een aantal woorden waarvan ik niet zeker was hoe ze uit te spreken heb ik nog even snel aan Tobias gevraagd, hij is namelijk een kei in engels. Bijvoorbeel HIV betekend Humun Immune Defiency.. en vooral dat laatste woord heb ik wel 30 keer in mijn hoofd geoefend vlak voordat ik begon:P
Nadat Tobias zijn verhaal had gedaan mocht ik dan. Lichtelijk gespannen, dat heb ik altijd bij presentaties, deed ik mijn verhaal. Gelukkig mochten we het voorlezen en hoefde het niet uit ons hoofd te doen, ik probeerde het wel.
Uiteindelijk ben ik redelijk tevreden over mijn Health Talk. Ik weet wel dat dit niet mijn favoriete project is:P
Na drie kwartier hadden we alle drie ons verhaal gedaan, inclusief Brave. Nu was het aan ons de taak om alle kindjes, van de moeders die we net voorlichting hadden gegeven, te wegen. Voor Tobias was het de eerste keer daarom ging hij samen met Cynthia wegen en ik de weights verwerken in de groeiboekjes, ik had tenslotte gister al een hele dag gewogen.
Rond 10.00 uur waren we al klaar en pas om 11.00 uur zou ons busje ons weer oppikken. Daarom had Brave nog een leuk klusje voor ons. Namelijk: dossiers van de patiënten gaan zoeken in het rek. Klinkt makkelijk en redelijk leuk, maar dat was even anders. Zambianen hebben namelijk nog nooit gehoord van efficiënt werken. Het hele hok stond vol met dossier. Er stonden boven de vakken nummers. Wat inhoudt dat er in dat vak bijvoorbeeld dossier 500/1000 hoort te zitten. HOORT te zitten ja.. ik heb in het uur dat ik daar aan het werk ben namelijk maar 2 dossiers gevonden.. Pff erg frustrerend en vermoeiend. De meeste dossiers lagen niet op de plek waar het behoort. De dossiers waren ook niet bepaald netjes. Vaak was het een dossier in 4 delen en de ene keer stond het dossiernummer aan de voorkant en de andere keer stond het nummer aan de achterkant. Super irritant want iedere keel moest je dan het hele dossier eruit halen om het nummer te kunnen zien. Tobias Cynthia en ik zaten elkaar steeds aan te kijken en dachten bij ons zelf.. Wat is dit!! hoe kan je zo werken?
gelukkig werd het vanzelf 11.00 uur. Thank god! 2 dossiers in 1 uur is toch niet bepaald productief..
pff en het bizarre is dat er 3 mensen werken die dit dus de hele dag doen, 5 dagen lang. Ik zou gek worden ik werd al gek na een uur ken je nagaan!
Na de lunch mochten Toby, Inge en ik naar het middag project. We mochten aan building doen. Super leuk want ze zijn deze week begonnen met een nieuw schooltje te bouwen. En aan ons drie de eer om het eerst te gaan builden.
Ik had echt zin om lekker hard te gaan werken.
Aangekomen bij de locatie zagen we al wat kuilen in de grond en wat zand staan. Er stond een stuk of 7 Zambianen onder een afdakje, te zagen. Ze waren niet alle 7 aan het zagen maar just 1. De rest keek gewoon toe. Dat is wat ik eerder noemde het niet kennen van effectief werken:P
We vroegen aan de projectleider wat we mochten gaan doen. Waarop hij doodleuk zei ja er is niets te doen jullie mogen de kinderen binnen gaan vermaken. Okee fijn dacht ik.. sturen ze ons met z'n drieën naar het building project. Is er niets te builden. Ik raak er inmiddels wel een beetje aan gewend, dat het soms net even anders kan lopen dan dat je van te voren had bedacht. Na wat aandringen mochten we dan toch iets doen, namelijk zagen, ijzer. Er was maar 1 zaag dus om ste beurten dan maar.
Na het zagen zijn we maar lekker op het stoepje gaan zitten en hebben we wat gekletst. Drie kwartier lang. Hierna kwam er een grote vrachtwagen met zand. Aan ons de taak om de berg met zand met behulp van scheppen (gelukkig hadden ze er hier wel 3 van;)) en een kruiwagen naar de andere kant te brengen. Ik vond het leuk om dit te doen en gingen lekker aan de slag. Alhoewel ik me wel afvraag waarom de vrachtwagen niet gewoon het zand neerlegt op de plek waar het moest?
Na een uurtje keihard werken werden we weer opgehaald.
'S avonds stond op het programma, een braai. Dit is een soort barbecue. Voorafgaand aan de braai heb ik gevoetbald. Van het volunteerhuis gingen alle jongens mee en van de meiden gingen Mieke, Inge en ik. De andere meiden keken toe. Uiteindelijk hebben we gelijk gespeeld en ik vond het erg leuk om lekker aan sport te doen. Echt voetballen ken ik niet maar achter de bal aanrennen gaat mij nog aardig goed af;-)
De braai was ook aardig te doen. Ik heb voor het eerst Krokodil gegeten. Het smaakt een beetje naar kip. Het was alleen iets te pittig bereidt. Was wel een erg gezellig avond :-)


Vrijdag 13 april

Home based care stond op het programma samen met Inge en Brave mocht ik op pad. Het was eigenlijk een hele normale dag. Geen gekke dingen gezien. Ja wel gekke dingen maar dat is nu inmiddels gewoon voor me geworden;-) na aardig wat medicijnen te hebben uitgeschreven en vitals te hebben gedaan werden we weer opgepikt door het mzungubussie:P 's middag weer lekker bij het zwembad gelegen.
In de middag stond op het programma YCTC, Youth community training center. Ofwel een soort Afterschool maar dan met wat oudere kinderen. Dus minder grazy kids!!
Samen met Tobias, Kaleb en Mieke mocht ik op pad. Een grote bak met daarin genoeg speelgoed als: ballen, springtouwen, spelletjes, papier, potloden etc. Aangekomen waren er een aantal kinderen. Ze pakte al gelijk alles uit de bak en gingen er mee spelen. In het begin heb ik even met twee jongetjes gevoetbald. Na een half uur ongeveer ben ik de zon uitgegaan en ben ik bij Mieke gaan zitten, die een spelletje UNO aan het doen was met een jongetje. Het jongetje wilde na het spelletje gaan voetballen. Toen ben ik samen met Mieke en Tobias UNO gaan spelen. De kinderen waren allemaal rustig zich zelf aan het vermaken (een heel verschil met afterschool vorige week, heerlijk wel;-)). Na het spelletje UNO zijn we gaan Yathzeen. Een erg gezellig middag dus zonder te veel gehang van kinderen aan je!
'S avond hebben we lekker patat op met hamburger! Erg gezond dus ;-). Na het eten lekker gedoucht en 's avonds wezen stappen met een groot gedeelte van de groep. Een paar meiden gingen eerder naar huis omdat de wekker om 6.40 uur zou gaan om met een safari mee te gaan. Uiteindelijk bleef ik met Steef, Inge en Mieke over. Erg gezellig we hebben zelfs nog even Zambiaans dans les gehad;)

Zaterdag 14 april.

Vandaag redelijk vroeg eruit om lekker bij het zwembad te liggen. Om toch nog wat aan sport te doen heb ik samen met Steef en Inge een work-out gedaan in het zwembad. Een half uur rondjes gezwommen. En ik moet zeggen dat was best zwaar, maar wel lekker! 's Avonds ben ik met Steef, Inge en Mieke Italiaans gaan eten.. Was erg gezellig! Daarna opgetut en weer wezen stappen. Niet heel lang want bijna iedereen gaat de volgende dag de Walking safari doen en dat betekend 6.40 uur wekker. Dus rond 1.30 uur zijn we terug naar het volunteerhuis gegaan, het was kort maar krachtig.

Zondag 15 april

Vandaag lekker uitgeslapen tot een uurtje of 11. Werd vannacht wakker omdat ik het zo koud had, heb maar een extra dekentje gepakt. Ook werd ik nog een keer wakker van een droom. Ik droomde dat thuis in Nederland, een soort mollen zaten onder de grond in de tuin maar dan gevaarlijker, bij nader inzien bleken het dus Hippo's te zijn;-)
Voor de rest gaat het stukken beter met mijn muggenbeten. Ik heb na die gigantische musquito aanval van vorige week maar 4 nieuwe bites erbij. Gelukkig zijn ze door die anti-histamine tabletjes goed weggetrokken. Straks weer even een work-out in het zwembad. We willen proberen elke dag tussen de projecten door 15 minuten te gaan zwemmen en in het weekend een half uur! Zo blijven we natuurlijk wel een beetje strak;)
Volgende week zaterdag gaan we heel misschien op een olifanten rug rijden. Super gaaf we hebben het filmpje gezien van Kristin en het zag er echt geweldig uit. Het kost wel rond de 170 dollar. Een hoop geld dus. De mogelijkheid is er ook om een pakket te kopen, dit houdt in olifanten rug en 's avonds de sunset cruise voor 185 dollar. Waarschijnlijk gaan we daarvoor omdat de sunset cruise erg leuk was!
Morgen gaan Kristin van Ijsland en Lizzy & Holly uit Engeland weer naar huis. In de plaats komen er weer 4 nieuwe, onder andere weer een Nederlandse, ik ben benieuwd!! Helaas voor ons komen er 2 meiden bij ons in de kamer bij. Dat betekend vanavond even ons zooi opruimen en de planken die wij ruim hebben benut, half leeg maken.
Nu lekker verder zonnen en straks naar de Local markt om wat leuke sieraden e.d. te kopen! Waarschijnlijk gaan we nog meer sportief doen vandaag. Er staat bij het vrijwilligershuis een grote klimwand, het plan is om die te gaan beklimmen;-)
Tot de volgende blog.
En reacties zijn meer dan welkom erg leuk!!!
Sorry voor mijn MEGA verhaal. Waarschijnlijk worden ze volgende week korter aangezien ik dan de meeste projecten al heb meegemaakt..

Dikke kus kim xxxxxxxxxxxxxx