Victoria falls, Zambezi river en het begin van ons

Zaterdag 31 maart

Vandaag zijn we naar we naar de Victoria falls geweest, een van de zeven wereld wonderen! Om 10.00 uur konden we gratis mee rijden naar de falls. Johanneke ging gezellig met ons mee. Ik was erg benieuwd hoe de falls er in het echt uit zouden zien. Veel had ik er al over gehoord en gezien op foto's. De twee duitse meiden, waar we eerder mee hadden gegeten, waren al een dag eerder geweest. Ze vertelde dat het echt amazing was! Wel waren ze drijfnat geworden en ze raden dan ook aan om een poncho mee te nemen. Dit deden we dan ook en ik moest het allemaal nog maar zien hoe nat we zouden worden. Bij de entree voor de Vic Falls zagen we wat wilde apen ''mgundoes'' , er werd ons verteld niet te dichtbij te komen en niet te voeren want deze apen konden erg agressief worden en het eten uit je handen graaien. Foto's maakte we natuurlijk wel even snel.
Al na een paar meter na de entree voelde we al wat kleine druppeltjes. Nog een stuk verder gelopen zagen we dan het eerste stuk van de waterval.. in één woord geweldig!! echt zo bizar hoeveel water er naar beneden kletterde ik keek mijn ogen uit.. Gelijk wat foto's gemaakt want zo iets wil je natuurlijk wel vast leggen. Na alle drie een keer op de foto te zijn geweest gingen we weer verder wandelen. Hoe verder we wandelden hoe natter het werd. Snel trokken we onze poncho aan. Foto's durfde ik ook niet meer te maken ik was veel te bang dat de camera stuk zou gaan. Eenmaal verder gelopen werd het steeds natter en natter even moment was het zoo bizar. Zo veel water heb ik nog nooit uit de lucht zien vallen. Het leek wel of er een mega douche met de hardste straal op je stond.. echt niet in woorden te beschrijven zo gaaf..!! De falls waren echt prachtig.. veel foto's heb ik niet gemaakt i.v.m al het water en de mist. De reden waarom het zo nat was kwam omdat het momenteel het regen seizoen is. Gelukkig is die bijna aan zijn einde. Over ongeveer 6 a 7 weken komen we met de safari ook langs de falls, maar dan vanaf Zimbabwe, waarschijnlijk kunnen we dan wel gewoon foto's maken. De rest van de dag zijn we naar de plaatselijke markt geweest. Ook dit was een belevenis. Er was bijvoorbeeld een winkel met 2e hands kleding. Ze hadden een rek met honderden schoenen. En die schoenen zagen er werkelijk helemaal niet uit, schijnbaar wordt het toch nog verkocht. Daarna zijn we met z'n drieën ergens gaan eten. Een Pizza tent. Echter bij het bestellen bleken de pizza er vandaag niet te zijn maar morgen weer.. Echt Zambia.

Zondag 1 april

Vandaag schijnt dan eindelijk de zonn!! hup gelijk bikini aangedaan en heerlijk bij het zwembad gelegen. Ik heb me wel goed ingesmeerd aangezien het zonnetje hier erg sterk is. Een relaxte dag dus.
Johanneke kwam met het idee om een Sunset cruise te doen, een bootvaart met zonsondergang. Dit klinkt natuurlijk geweldig. Later bleek dat ook eten en drinken erbij inbegrepen was. Helemaal geweldig! Wat is er nou leuker om met een cocktail op de Zambezi River de zon onder te zien gaan!
Er bleken 2 varianten een van 45 dollar en de ander van 50 dollar.
Wat het verschil was konden ze niet precies vertellen, daarom hadden we in eerste instantie besloten om de goedkopere variant te doen. Later bleek dat deze helaas vol was.
Om half 4 zouden we opgepikt worden bij het hostel. Van te voren hebben we ons gedoucht en leuke kleding aangedaan en al vast gezorgd dat onze backpack grotendeels ingepakt was zodat we dat die avond niet hoefde te doen.
Eenmaal aangekomen bij de Zambezi River lagen er verschillende boten. De river was trouwens schitterend. Aan de horizon een paar kilometer verderop zag je het water van de watervallen uit de lucht vallen. Een geweldig gezicht! Al direct bij aankomst op de boot werd ons een heerlijk drankje aangeboden er was genoeg keuze. Ik ging voor de Vodka lime. Heerlijk. Na 15 minuutjes ongeveer ging de boot eindelijk varen. Echt genieten was het, zo prachtig allemaal. Als je goed luisterde hoorde je allemaal geluiden van dieren in de “jungle”. Echt great!!
Het hoogtepunt van de avond was dat we een nijlpaard zagen! Dat was echt zo bijzonder. Heel normaal is het om zoiets in de dierentuin te zien en nu gewoon in het wild. Gauw foto camera gepakt en geprobeerd foto's te maken. Helaas was de hippo meer onder water dan boven water. Gelukkig heb ik wel een redelijke foto kunnen maken! Waarschijnlijk zal ik met de safari genoeg hippo's gaan spotten.

Langzaam kwam de zon dichterbij de horizon, echt heel mooi.. Toen de zon bijna onder ging zijn we eten met z'n alle wat gaan eten. Gelijkertijd mooie foto's kunnen maken van de sunset!!
Na nog een paar cocktails was de cruise alweer voorbij. Met het busje werden we weer gedropt bij het hostel. Aangezien de avond nog jong was besloten we bij het hostel nog een soort carona te nemen. Heerlijk. Echt een avondje genieten. 's avonds nog even geskyped met familie en mijn mail gechecked. Daarna hebben we nog een drankje gedaan met Johanneke, wat super gezellig was. Helaas kon het ook weer niet te laat worden aangezien we de dag daarna om 8.30 uur worden opgepikt door de programcoördinator van de volunteer house. Spannende dag want we gaan dan beginnen met ons vrijwilligerswerk wat totaal 5 weken gaat duren.

Maandag 2 april

Vandaag werden we opgepikt om 8.30 uur door Erin ons programcoördinator. Lichtelijk brak waren we wel aangezien we de avond daarvoor een erg gezellige avond hadden gehad.Na afscheid te hebben genomen van Johanneke begon ons volgende avontuur. De afgelopen 4 dagen, tijdens ons verblijf in het hostel, vroegen we ons regelmatig af waar het volunteer house zou zijn. Het bleek dus maar 3 minuten rijden er vandaan te zijn. Nadat Erin ons de kamer hadden verwezen kregen we een rondleiding door het huis en een introductie. Deze introductie duurde erg lang en we kregen zeer veel informatie. En dat in het engels wat al extra energie kost en ook nog eens in een lichtelijke brakke situatie en ik kan je zeggen dat is geen goede combinatie. Gelijkertijd met ons zijn er nog 2 meisjes aangekomen. Eentje komt uit Arizona US en het andere meisje uit Belgium. Na de introductie zijn we wat spullen gaan uitpakken.
Inmiddels waren de andere vrijwilligers terug gekomen voor de lunch en hebben we ons voorgesteld. Er zijn totaal 5 Nederlanders. Alleen er wordt geen Nederlands gesproken alleen maar engels. Erg vermoeiend kan ik zeggen zo in het begin. Maar dat zal wel gaan wennen denk ik, hoop ik.
De vrijwilligers gingen nu naar het community project en wij kregen 's middags van Brave, een van de manager van het Medical project, een introductie . Hij heeft vooral erg veel verteld over het medische project. We waren al ontzettend moe van het eerste introductie gesprek en al indrukken en dan ook nog eens dit gesprek. Een hoop bleef er dan ook niet hangen. Nadat hij zijn verhaal heeft gedaan zijn we gaan oefenen om een bloeddruk te meten. Voor ons natuurlijk peace of cake.
Na de meeting met Brave waren de vrijwilligers inmiddels terug van hun middag programma (community project). Op de loungebedden hebben we wat gekletst. Zo waren we bijvoorbeeld al aan het nadenken wat we konden gaan doen met het paasweekend. Een Lionwalk, Livingstone island,een safari en een bicycletour door Livingstone zijn genoemd. Wat het uiteindelijk gaat worden is nog even de vraag.
Het belletje rinkelde wat inhoudt dat het eten klaar is en we aan tafel kunnen. Nshima stond op het menu. Het traditionele Zambiaanse eten. Voor de mensen die erg nieuwsgierig zijn hoe het eruit ziet zou ik zeggen typ het in bij google afbeeldingen. We hadden al veel over nshima gehoord. Zo wordt het ook wel een mais papje genoemd.
Ik moet zeggen dat het eigenlijk helemaal niet vies was. Ook niet echt lekker moet ik zeggen. Het had eigenlijk weinig smaak. Het wordt hier veel gegeten omdat de local's hier weinig geld hebben en dit goedkoop te bereiden is.
Na het eten hebben we verder ons backpack uitgepakt en ben ik lekker gaan douchen. Een heerlijke douche trouwens! Gelukkig,:-) we moeten er namelijk toch 5 weken gebruik van maken. Inmiddels was Selina uit Zwitserland gearriveerd een meisje die samen met Stephanie en ik de kamer delen. Het is nu 22.10 uur en ik ben kapot. Kapot van alle indrukken, de vele informatie en natuurlijk het continue omschakelen naar het engels. Morgen weer een spannende dag.. Mijn eerste vrijwilligers werkdag. Op een bord in de keuken van het vrijwilligershuis staan alle namen van de vrijwilligers met daar achter de toe verwezen projecten. Morgen ga ik in een kliniek werken en 's middags reading club op een schooltje. Ik ben reuze benieuwd! Goodnight!!


Dinsdag 3 april

7.oo uur ging de wekker. Heel gek maar ik heb veel minder moeite met opstaan hier in Zambia dan in Nederland. Waarschijnlijk omdat het hier gewoon altijd mooi weer is en ik hou daar nou eenmaal van :-)
Na met z'n alle te hebben ontbeten. Ben ik mij gaan omkleden. Een zwarte broek over de knieën en een wit shirtje over de schouders moeten we aan voor de medical projecten. Om 7.45 uur werden we opgepikt door een busje en werden we naar Maramba Clinic gebracht. Vandaag zouden we baby'tjes gaan wegen.
Ik was samen met Inge (zij is hier al een paar weken) en Cynthia uit Arizona. Voor haar was het ook de eerste werkdag. Onze project leider legde in het kort uit wat er gebeuren moest. Echt heel kort moet ik zeggen. We werden echt in het diepe gegooid. Voor Inge was het ook de eerste keer dat ze dit project doet. Binnen no time was onze projectleider al weer verdwenen. Een stuk of 10 – 15 zambiaanse vrouwen met een hun baby'tjes op hun rug stonden te wachten. Ik voelde me erg lullig aangezien ik niet wist wat we moesten doen en die andere meiden het eigenlijk ook niet wisten.
Alle dames hadden een soort “groeiboekje” bij hun. Niet te vergelijken met zo'n boekje wat ze in Nederland hebben. Even moment zijn we toch maar begonnen. Al bij het wegen van de eerste baby kwam de project leider ons vertellen dat we toch nog maar even moesten wachten. Dit omdat er nog iemand moest komen voor een health talk aan de vrouwen en dat moest dus gebeuren vóór het wegen. Het was allemaal zo slecht geregeld en zooo anders dan in Nederland. Inge vertelde dat er binnen ook mensen zaten waarbij de vitals gemeten moeten worden. Bloeddruk, temperatuur en gewicht. Aangezien we toch niets aan het doen waren heb ik voorgesteld om deze taak op mij te nemen. Het stelde voor mij niet zoveel voor, aangezien ik dit in Nederland ook dagelijks doe. Inge liep met mij mee om mij enige uitleg te geven. Bij binnenkomst in het zaaltje wilde ik eigenlijk mijn woorden weer terug nemen.. Er zaten naar schatting zo'n 40-50 mensen in dat zaaltje. Werkelijk propvol. Mijn taak was om bij iedereen samen met een zambiaanse nurse de vitals te meten. Pff wat voelde ik mij even rot. Inge had mij kort uitgelegd hoe ik het moest verwerken in de documenten van de patiënten. Even moment heb ik de knop omgezet en ben ik gaan meten. Uiteindelijk viel het wel mee. Het had wel wat. Ik voelde me net een soort dokter ik pakte het dossier van de patiënt en riep de patiënt naar voren haha hilarisch!.
Omdat het zo druk was ging de tijd ook erg snel. Op het einde kwamen de andere 2 meiden mij helpen. Rond 11.30 uur werden we weer opgepikt en gingen we terug naar het volunteer house. Na de gezamenlijke lunch heb ik een paar uurtjes bij het zwembad gezeten. Heerlijk.
Om 14.00 uur werden we weer opgepikt om naar het community project te gaan. Stephanie, Tobias, Selina en ik mochten samen naar het project.
Ongeveer na 10 minuten rijden kwamen we aan bij een schooltje. Bij binnenkomst kwamen alle kinderen al naar ons toe. Echt heel leuk allemaal! Stephanie en ik gingen reading lesson geven bij de kinderen. Tobias en Selina gingen met de andere helft van de klas Hangman spelen. Bij het begin een beetje onwennig allemaal, maar het ging al snel goed. Het was super leuk om te doen en de kinderen zijn zo leuk! Na ongeveer 1 uur zijn we gaan wisselen en mochten Stephanie en ik hangman gaan spelen met de kids. Erg grappig hoor het alfabeet in het engels. Vooral de letters A, E, I. Wij kwamen om hun les te geven maar zelf hadden we er ook wel wat aan;-)
Op het einde hebben we nog leuke foto's gemaakt. Die kinderen vinden dat trouwens helemaal geweldig op de foto gaan. Je hoef ze niet eens te vragen of ze bij elkaar willen gaan staan. Al bij het zien van de camera staan ze al met een pose :D!
Het was een erg leuke dag. Hoop gezien, verbaasd en geleerd! Nu zit ik lekker bij het zwembad mijn verhaaltje te typen het is hier nu 19.22 uur en al pikke donker. Ik heb trouwens al een hoop musquito bites hopelijk blijven de malariapillen zijn werk doen!! aangezien 1 op de 20 muggen malaria bezig heeft..

Zo nog even een lekker drankje en lekker chillen. Morgen gaan we met alle medical volunteers de Home based care project doen. Dit is een soort thuiszorg.
Ik ben benieuwd. Bedankt voor al jullie reacties erg leuk:D!

See youu kimm

xxxxxx